Dag Beste Bloglezers!
De afgelopen dagen zijn we weer druk bezig geweest met het beleven van allerhande avonturen, waarvan jullie hieronder een ongelofelijk spannend verslag kunnen lezen! 🙂
Dinsdag zijn we, zoals de aandachtige lezers misschien al weten, aangekomen in Melbourne. We logeerden op een mooi appartementje in St. Kilda, een deelgemeente (of deelstad, zoals je wil) van 
Melbourne die vlakbij de kust ligt. Leuk dachten wij, kunnen we bij tropische temperaturen eventjes aan het strand gaan liggen. Mooi niet dus! Het is hier vreselijk slecht weer. Beeld je in: België op een herfstdag! Wind, regen, regen en nog eens regen!
In Melbourne hebben we dus vooral genoten van de vele winkels en een beetje rondgewandeld in de stad. De Australische steden zijn niet echt spectaculair (in tegenstelling tot de natuur), maar we hebben ons best vermaakt.
Na twee nachtjes Melbourne was het alweer tijd om er opnieuw op uit te trekken met de Spaceship. Eerste stop was Phillip Island, een klein schiereilandje op ongeveer anderhalf uur rijden van Melbourne. Gelukkig was de hemel een beetje uitgeklaard en na de middag kwam de zon zelfs piepen! Phillip Island heeft een heel mooie kustlijn, maar vooral: een kolonie “Little Penguins” die iedere avond vlak na zonsondergang vanuit de zee naar hun nestjes in de duinen komen gewandeld. Zoiets moet uiteraard gecommercialiseerd worden en taaahdaaaaah: de Penguin Parade is geboren! 
Als er beestjes aan te pas komen (schattige beestjes uiteraard) zijn wij van de partij dus het eerste wat we deden als we op het eiland kwamen is onze tickets boeken voor de Penguin Parade ‘s avonds. De penguins kwamen pas “thuis” rond 20u dus dat gaf ons voldoende tijd om alle andere aspecten van Phillip Island te ontdekken. Er is daar namelijk ook een héél leuk Koala Conservation Centre waar je op “boardwalks” (een soort van verhoogde wandelpadjes) naar de koala’s kan kijken. En we hebben er enkele van 
héél dichtbij gezien. Op een bepaald moment besloot een koala namelijk om zowaar uit zijn boom te komen (jaja, een actieve koala!) en gewoonweg zeker 50m te stappen (jaja, ook dat nog!) om vervolgens in de volgende boom plaats te nemen en daar lekkere eucalyptus blaadjes te eten. En wij hebben dat gezien!!! Man, wat een avonturen toch 🙂
Na de koala’s was het tijd voor de “Nobbies”. Dit zijn twee rotsen voor de kust waar een zeeleeuwenkolonie zou moeten zitten. Zou moeten dus, want we hebben geen enkele gezien. De uitstap was echter niet voor niets, want het was blijkbaar ook broedseizoen voor de Seagulls dus we hebben veel agressieve mama-meeuwen en baby-meeuwtjes gezien.
Ondertussen was het al namiddag dus besloten we een plekje te zoeken om de nacht door te brengen. 
We hadden één klein detail over het hoofd gezien: dit weekend is het blijkbaar Grand Prix Motorcross op het Phillip Island Circuit en nergens was nog een plaatsje te vinden. Kamperen langs de weg was geen optie aangezien dit blijkbaar verboden is en we toch geen boete wouden riskeren. Na een tijdje vonden we toch nog een klein ietsiepietsie plekje op een camping, voor de schandalige prijs van 50 dollar! Dankjewel Motards 🙂
Zo langzamerhand begon de avond te vallen en werd het tijd voor de Penguin Parade! Maar was mij dat nu eens cool! Eerst is het maar een beetje saai, je zit daar maar te wachten en te wachten… Geen pinguin te zien… Gaap, geeuw zucht, oh kijk een meeuw, nog altijd geen pinguins pffff, ze komen misschien niet vandaag… Maar dan! Plots! Uit het niets: een pinguin! En nog één! En het was paringstijd! Spektakel!
Na deze kleine voorshow (waarvoor dank, twee kleine pinguins), was het tijd voor de echte “parade” en plots kwamen honderden kleine pinguins vanuit het water langs ons gewaggeld. Sommige vielen voorover omdat ze teveel vis hadden gegeten, andere waren een beetje verlegen, maar uiteindelijk zijn ze toch allemaal mooi voorbijgewandeld. Helaas mochten er geen foto’s genomen worden (de pinguins zouden niet tegen licht kunnen) dus bewijsmateriaal ontbreekt voorlopig 🙂
Vandaag hebben we alweer minder geluk met het weer: het water valt hier gewoon met bakken uit de lucht en er staat een gure wind. Het oorspronkelijke plan om te gaan wandelen in Wilsons Promontory NP is dus niet kunnen doorgaan. Jammer, maar helaas is het niet altijd mooi weer in Australië. We zijn doorgereden naar een klein stadje “Sale” waar we momenteel lekker droog in een hotelkamer zitten (Spaceship + nat weer = niet zo blije Elke 🙂 ). We hebben enkele keren een poging gedaan om uit de auto te komen om toch nog iets te zien, maar na enkele minuten waren we gewoon doorweekt. Pfoeh, Australië land van de zon!
Regenachtige groetjes,
Elke & Maarten