Hopelijk niet al teveel last gehad van de stakende NMBS’ers? Wij zijn toch nogal betrokken nietwaar, zelfs vanuit Australië 🙂
Afgelopen weekend zijn we verder gereisd van Sale, waar we geschuild hadden voor het regenweer, naar Batemans Bay. Zaterdag begon echt niet leuk: regen, koud én zelfs een fikse hagelbui (uiteraard net toen Elke eventjes naar de WC moest). Het zou dus weer een dag worden van véél rijden en weinig uitstappen.
Zaterdag hebben we dus vooral veel gezien vanuit de auto 🙂 We begonnen de dag in “Paradise Beach”, helaas was het weer allesbehalve paradijselijk dus ons verblijf daar was relatief kort. We bezochten nog enkele kustdorpjes en Buchan Caves (ongeveer 1 uurtje landinwaarts). Buchan Caves was mooi, maar niet bijzonder. Wij Belgen hebben veel leukere grotten (geen bootjes in Buchan Caves, geen lichtshowtjes, niets nada noppes! 🙂 ). Maar niet onbelangrijk: we zaten droog! Toen we uit de grotten tevoorschijn kwamen was er zowaar wat zonneschijn op onze smoeltjes waar te nemen. Hoera! Feest!
Na het grottenbezoek reden we weer landinwaarts naar Lakes Entrance, een typisch vakantiestadje. Wel redelijk uitgestorven door het slechte weer, maar het was maar voor één nachtje.
Zondag stonden we op en de zon was van de partij. Goed nieuws dus want na al die regen/hagel/wind konden we wel wat zonnestraaltjes gebruiken. De bestemming van vandaag was Eden. Maar voor we daar aankwamen kwamen we alweer langs prachtige stranden en baaien. Maarten heeft ook kennisgemaakt met de befaamde Aussieburger. Zelfs Maarten was onder de indruk van zoveel hamburgerpracht 🙂
Eenmaal aangekomen in Eden was het tijd om de activiteit van maandag (vandaag dus) te boeken: Whale Watching! Van eind september tot eind november komen langs de kust van New South Wales namelijk enorm veel bultrugwalvissen langs tijdens hun migratie naar het zuiden. Omdat vele walvismama’s dan kalfjes hebben hangen ze dikwijls rond in de baaien zodat het kleintje voldoende kan drinken/rusten.
Deze ochtend om 8AM werden we verwacht aan Eden Port voor onze walviscruise. De tocht begon al meteen goed: we waren de haven nog maar uit of we hadden al prijs: één walvis + één baby-walvis. Het geeft toch wel een speciaal gevoel om deze dieren van op een goeie 20m afstand te kunnen observeren.
Helaas ging het na een tweetal uurtjes mis: Elke voelde enige misselijkheid opkomen. De ervaren bemanningsleden hadden al snel door dat Elke niet echt zeemansbenen had dus werden de grove middelen al snel ingezet: een stoeltje op het achterdek van de boot én een doekje met eucalyptusolie zouden moeten helpen. Gelukkig heeft Elke het 4u uitgehouden zonder de walvissen eten te geven 🙂
Maar ondanks de misselijkheid werd het toch een fantastische belevenis. Na het eerste groepje walvissen zagen we nog enkele mama-kalf paren. Een troepje dolfijnen dat rond de boeg van onze boot kwam zwemmen mocht natuurlijk ook niet ontbreken.
Het mooiste kwam evenwel helemaal laatst: net voor we de haven zouden binnenvaren hebben we nog een baby walvis “kunstjes” zien doen: flapperen met de vinnen én zelfs opspringen uit het water.
Rond de middag zijn we dan uit Eden vertrokken en langs de Saphire Coast verder gereden richting Batemans Bay. We kwamen alweer enkele adembenemende stranden tegen.
Deze avond zijn we nog een kijkje gaan nemen op Pebbly Beach in het Murramarang NP. Iedere avond komen daar namelijk kangoeroes vanuit de bush naar het strand. Dit wouden wij natuurlijk niet missen. Het was een helse tocht (dankzij onze GPS zijn we eventjes off road gegaan, no worries, spaceship heeft het overleefd 🙂 ) maar het was meer dan de moeite waard. Op het strand stonden inderdaad een tiental kangoeroes. Enkele hadden zelfs een kleintje in de buidel.
De zon ging stilaan onder dus was het tijd om naar de camping terug te keren.
Ondertussen naderen we stilaan Sydney. We kunnen het amper geloven maar we zijn al over halfweg! Morgen en overmorgen zullen we nog aan de kust doorbrengen, maar daarna trekken we weer de bergen in (Blue Mountains).
Groetjes,
Hallo Elke en Maarten,
Al die interessante belevenissen zijn bijna te veel voor 2 dagen.
Het is daar in Australië toch wel een paradijs voor natuurliefhebbers.
Hopelijk valt het weer de volgende dagen wat beter mee.
Ik zit al te wachten op nieuwe sterke (maar echte) verhalen.
Nog veel plezier !
Papa Jules